Lugo maxico

No fin de seman que comprendeu o 13 e 14 de outubro tiben o placer de irme a Lugo a disfrutar de un pequeno pero merecido descanso, pero como non podia ser de outra forma, a
tranquilidade e paz veuse truncada por unha serie de infortunios.



Todo empezou por mor dus detestables cogumelos os que atribuoselle dons máxicos, cousa que eu non creín . Graso erro xa que logo de andar con eles, empezéi a ter estranas sensacións, e percibir todo dunha forma estana pero encantadora, case máxica



ou sen casi, xa que nun intre creinme un trasno dos bosques galegos, agabeando polas árbores e xogando nas suas ponlas ...



e no intre seguinte era unha ran toda feliz enriba dun penerdo rodeado de auga.



Logo dun rato, pensei que xa se me pasara todolos efectos dos condenados fungos
.... iluso de min, o pior ainda estaba por vir



empezeime a sentir cada vez mais pequeno, e mais, e mais ata que o final



collia na palma da man de Vanessa, a cal entre risos rescatoume, pero as miñas aventutas non acabaron ahí. Mais eso contareibolo na prosima ocasión. Mentres tanto deixobos esta preciosa instantanea tomada o domingo pola mañan. Espero que a disfrutedes mirandoa tanto como eu cando a saquei.