Fai hoxe unha seman, fun o cine a ver Stardust, a película vaseada nun relato corto escrito por o case sempre xenial Neil Gaiman e ilustrado polo sin par Charles Vess. Vaia por diante que tiña unhas ganas enormes de vela dichosa pelicula, pese a que desde o seu estreo leín un par de criticas pouco halagüeñas, ademais fun case sen recordar a historia, polo menos ata a parte que eu leín, xa que anos fai que Norma editou o relato en catro números de 48 páxinas cada un, dos que por desgaza non fun quen de facerme co último número asi que non sabia como remataba este fantastico conto de fadas para adultos.
A película empeza mais ou menos como no relato, so que dunha forma un tanto apresurada, e non dudan en saltarse "a la torera" mais da metade do segundo número para chegar o momento no que Tristan Thorn , o protagonista desta historia, atopa á estrela que tanto anhela, o que repercute lixeiramnete na narración xa que na parte que se "comeron" contan certas cousas de interes sobre o noso protagonista, como por exemplo que sempre saiba onde esta, por onde ir e que atopar polo camiño. Tamén queda un tanto forzada a escena da aparición do unicornio e alguna que outra escea que non contarei para non destripar moito a aqueles posibles lectores que queiran ver a pelicula. Sobra decir que Michelle Pfeiffer esta xenial no papel da bruxa que persigue o corazón da estrela, pero que queda lixeiramente ensombrecida pola fantástica interpretación que do terrible capitán Shakespeare fai Rober De Niro, persoaxe que colleume totalmente por sorpresa pois ata onde eu leín non saía para nada.
O final teño que decir que paseino como un enano ( curiosa expresión de alegría) vendo esta adaptación, e que o rematar tiña esa estrana sensación de estar ante a Princesa Prometida do 2000 pese a un "jarrafal" (que diria David) fallo de record(non sei se se escribe así) que apreciase no medio da prolleción. Curioso tamen que nunha escea na que por circunstancias varias matan al alguén que non podia falar, uns nenos (que eran maioria na sala) que estaban diante nosa non paraban de troncharse de risa.
Así que o final o que leera de que era excesivamente longa y moi sobrecargada de efectos especias, para nada de nada, nin pereceume longa nin os efectos excesivos, a unica pega realmente importante e a de Claire Danes como a estrela, xa que persoalmente faiseme un pouco cargante. Como ia decindo cando empecei este post, fai hoxe unha seman fun o cine a disfrutar de Stardust.
Deixovos o trailer da peli, que o disfrutedes
A película empeza mais ou menos como no relato, so que dunha forma un tanto apresurada, e non dudan en saltarse "a la torera" mais da metade do segundo número para chegar o momento no que Tristan Thorn , o protagonista desta historia, atopa á estrela que tanto anhela, o que repercute lixeiramnete na narración xa que na parte que se "comeron" contan certas cousas de interes sobre o noso protagonista, como por exemplo que sempre saiba onde esta, por onde ir e que atopar polo camiño. Tamén queda un tanto forzada a escena da aparición do unicornio e alguna que outra escea que non contarei para non destripar moito a aqueles posibles lectores que queiran ver a pelicula. Sobra decir que Michelle Pfeiffer esta xenial no papel da bruxa que persigue o corazón da estrela, pero que queda lixeiramente ensombrecida pola fantástica interpretación que do terrible capitán Shakespeare fai Rober De Niro, persoaxe que colleume totalmente por sorpresa pois ata onde eu leín non saía para nada.
O final teño que decir que paseino como un enano ( curiosa expresión de alegría) vendo esta adaptación, e que o rematar tiña esa estrana sensación de estar ante a Princesa Prometida do 2000 pese a un "jarrafal" (que diria David) fallo de record(non sei se se escribe así) que apreciase no medio da prolleción. Curioso tamen que nunha escea na que por circunstancias varias matan al alguén que non podia falar, uns nenos (que eran maioria na sala) que estaban diante nosa non paraban de troncharse de risa.
Así que o final o que leera de que era excesivamente longa y moi sobrecargada de efectos especias, para nada de nada, nin pereceume longa nin os efectos excesivos, a unica pega realmente importante e a de Claire Danes como a estrela, xa que persoalmente faiseme un pouco cargante. Como ia decindo cando empecei este post, fai hoxe unha seman fun o cine a disfrutar de Stardust.
Deixovos o trailer da peli, que o disfrutedes
No hay comentarios:
Publicar un comentario